Bij ziekte heeft het lichaam het zwaar. Het is hard aan het werk om de disbalans te overwinnen. Dat uit zich in pijn, ongemak, vermoeidheid. We worden gedwongen om te gaan met onzekerheid. Dat we niet kunnen doen wat we altijd doen, geeft frustratie (ja maar …en dan komt er iets wat we belangrijk vinden). We vinden het moeilijk om gas terug te nemen en de aandacht naar onszelf te richten. Soms komt er angst bij kijken. Hoe ziet mijn toekomst eruit?

Kortom ziekte confronteert ons met een diep gevoel van kwetsbaarheid. We moeten ons opnieuw zien te verhouden met de grenzen die ons lichaam aangeeft. Dat betekent niet dat we ons er bij neer moeten leggen, maar wel dat we onszelf binnen die grenzen opnieuw kunnen leren kennen. Het leven wil vooruit geleefd worden.

Sommige mensen gaan naarstig op zoek naar oplossingen. We herkennen bij hen de neiging om heel hard te werken naar de oplossing toe. Deze mensen zou ik willen zeggen: stop, vertraag, en zoek de stilte in jezelf. Maak kennis met de diepere lagen van je persoonlijkheid. Gun jezelf een adempauze, zodat het lichaam alle energie kan aanwenden om een nieuwe balans te vinden.

Vraag jezelf af, hoe kan ik mij en mijn lichaam het beste ondersteunen. Ontspannen en de geest leeg maken is een levenskunst, wees geduldig. De oplossing ligt meestal daar waar je hem niet verwacht.

Zo kan een ziekte die je overvalt en je leven overhoop gooit, nieuwe inzichten geven en je nieuwe wegen doen inslaan. Dan is het fijn als er iemand naast je staat, die je helpt om de vertragen, die naar je luistert en je de gelegenheid geeft om het proces te doorlopen. Reflexzonetherapie helpt je om dwars door je zorgen heen naar de stilte te reiken en te luisteren naar de fluistering van de ziel.